Test Alcatel M Pop

Kolejny, tani smartfon z Androidem tego chińskiego producenta. Urządzenie pojawiło się na rynku w 2013 roku i skierowane jest do osób szukających taniego telefonu z ekranem dotykowym. Od swojego mniejszego brata (Alcatel OT S’Pop) M’Pop różni się większym ekranem, lepszym aparatem oraz trochę inną obudową. Ten model również dostępny jest w wersji obsługującej dwie kart SIM jednocześnie (Alcatel OT 5020D).

-~- Wykonanie i wygląd -~-

Słuchawka bardzo przypomina swojego mniejszego brata, ale jest od niego ładniejsza. Zrobiono ją z matowego plastiku niezłej jakości, który dobrze leży w dłoni i jest całkiem odporny na zarysowania. Żadnych zastrzeżeń nie można też mieć do spasowania elementów, które dobrze do siebie przylegają i nawet ściskając obudowę nie przemieszczają się względem siebie. Szkoda jednak, że producent nie zdecydował się na pokrycie ekranu szkłem, które zastąpiono bardziej podatnym na zarysowania tworzywem sztucznym. Nie można też pominąć mocno odstającego obiektywy aparatu, którego zarysowanie niestety jest jedynie kwestią czasu. Wizualnie telefon jest całkiem zgrabny, ale przeciętny. Dobre wrażenie robi znacznie węższa ramka otaczająca ekran niż w przypadku Alcatela OT S’Pop. Wiele osób może też ucieszyć dostępność obudowy w aż 10 rozmaitych kolorach. Telefon jest też bardzo poręczny, a ciężar wynoszący 136 gramów jest idealnym kompromisem między solidnością, a komfortem trzymania urządzenia w dłoni.

-~- Menu i aplikacje -~-

Wykorzystany Android 4.1 jest tylko lekko zmodyfikowany przez producenta. Dodano do niego kilka całkiem praktycznych aplikacji (tworzenie kopii zapasowej systemu, wygodna klawiatura SwiftKey, współdzielenie mediów z innymi urządzeniami itp.), zmieniono ekran blokady i zmodyfikowano wygląd ikonek. Poza powyższymi modyfikacjami jest to czysta wersja systemu, co może wpłynąć pozytywnie na szybkość aktualizacji oprogramowania.

Niestety, optymalizacja kuleje, co przejawia się spowolnieniami i przycięciami podczas korzystania z interfejsu. Telefon potrzebuje też chwili podczas przełączania się między uruchomionymi aplikacjami. System wyposażono w podstawowe narzędzia (przeglądarka internetowa, klient poczty, aplikacja telefoniczna, galeria zdjęć, odtwarzacz muzyczny, SMS/MMS itd.). Jeśli jednak ktoś potrzebuje jakiegoś programu, to sklep Google oferuje ponad milion pozycji od prostych tapet, po rozbudowane gry i edytory grafiki.

Wyświetlacz

Ma 4 cale i dość standardową, jak na budżetowe konstrukcje, rozdzielczość 480 x 800 pikseli. Wyświetlany obraz może nie jest idealnie ostry, ale uznać go można za zupełnie zadowalający i czytelny nawet w przypadku mniejszych czcionek (np. w przeglądarce). Niestety, jego pozostałe parametry prezentują się znacznie gorzej. Najbardziej doskwierają niska jasność oraz kontrast, przez które czytelność w słońcu jest dość niska i utrudnia komfortowe korzystanie z telefonu poza pomieszczeniami. Z kolei kolory są dosyć wyblakłe, a do tego nawet niewielkie odchylenie telefonu dodatkowo obniża ich nasycenie ze względu na wąskie kąty widoczności.

-~- Aparat -~-

Pomimo wyższej niż w Alcatelu OT S’Pop rozdzielczości (5 Mpix), nadal zawodzi robiąc kiepskie zdjęcia. Brakuje na nich detali, mają wypłowiałe kolory, niski kontrast i często wychodzą rozmazane. Kolejnym problemem jest brak autofocusa, więc bliskie obiekty wychodzą nieostre. Jeszcze gorzej sytuacja wygląda w nocy, ponieważ aparatu nie wspiera dioda doświetlająca. Skutkuje to w takich warunkach bardzo ciemnymi, niewyraźnymi fotografiami i zapomnieć można o zrobieniu w ciemności udanego zdjęcia np. portretowego.

Co ciekawe, względem Alcatela OT S’Pop podniosła się rozdzielczość nagrywanych kamerką filmików. Niech jednak nikogo nie zwiedzie dumne HD (720p). Jakość nagrań nadal jest niezadowalająca. Zarówno odwzorowanie kolorów jak i ich szczegółowość pozostawiają wiele do życzenia i zadowolą tylko najmniej wymagających użytkowników.

-~- Multimedia i Internet -~-

Większy ekran wiąże się z wyższym komfortem podczas oglądania filmów i przeglądania Internetu. Niestety, ten sam procesor co w S’Pop, ze względu na wyższą rozdzielczość ekranu, gorzej radzi sobie z powierzanymi mu zadaniami. Nie mniej, fabryczny odtwarzacz wideo otwiera pliki DivX oraz XviD, o ile nie są one w zbyt dobrej jakości, bo inaczej mogą się zacinać. Co ciekawe jednak pojawiła się obsługa materiałów w rozdzielczości HD (720p), aczkolwiek i tak będą one wyświetlane zgodnie z parametrami ekranu, więc jakość obrazu będzie zaniżona.

Przeglądarka internetowa nie zmieniła się względem tej z S’Popa. Jest prosta w obsłudze i nieźle radzi sobie z wyświetlaniem stron. Z kolei wyższa rozdzielczość ekranu i jego większy rozmiar podnoszą komfort zapoznawania się z witrynami internetowymi. Oczywiście, nadal nie jest to poziom nawet zbliżony do flagowych modeli konkurencji (np. Samsung Galaxy Note), ale mniej wymagający użytkownicy powinni być usatysfakcjonowani.

Jako przenośny odtwarzacz muzyczny kompaktowy Alcatel OT M’Pop sprawdza się całkiem nieźle. Jakość dźwięku w słuchawkach jest zadowalająca, aczkolwiek te dołączane do telefonu grają słabo i warto zastąpić je własnym zestawem. Zarówno odtwarzacz muzyczny, jak i radio FM są proste w obsłudze i niemal każdy sobie z nimi poradzi. Niestety, ze względu na zaledwie 2 GB dostępnej pamięci (z 4 GB wbudowanych w urządzenie) konieczne jest korzystanie z karty microSD (do 32 GB). W innym przypadku smartfon pomieści co najwyżej 400 piosenek lub 2 filmy w rozdzielczości HD.

-~- Wydajność, bateria, wady / zalety i podsumowanie -~-

Wydajność

Pod tym względem S’Pop i M’Pop są takie same. Jednak wyższa rozdzielczość ekranu tego drugiego powoduje, że wykorzystany w nim, jednordzeniowy procesor taktowany 1 GHz działa wyraźnie gorzej i jest bardziej obciążony. Skutkuje to wolniejszym działaniem interfejsu oraz systemu, nadal jednak nie jest fatalnie. Grać na tym smartfonie się da, ale tylko w niezbyt rozbudowane graficznie tytuły. Z kolei zaledwie 512 MB pamięci RAM utrudnia korzystanie z wielu aplikacji jednocześnie, co skutkuje automatycznym zamykaniem używanych programów.

Bateria

Czas pracy na baterii robi niestety kiepskie wrażenie. Powiększony ekran względem S’Pop i bateria o tej samej pojemności (1400 mAh) powodują, że urządzenie działa na jednym ładowaniu jeszcze krócej niż jego mniejszy brat. Niestety, sytuacja, w której ogniwo pustoszeje przed wieczorem zdarza się dosyć często. Znacznie lepiej prezentuje się za to czas rozmów, który wynosi trochę ponad 10 godzin.

Obsługa dwóch kart SIM

Jest to spora zaleta tego modelu, chociaż wiążą się z nią pewne ograniczenia. W stanie czuwania sieci działają oba numery, jednak po odebraniu połączenia aktywny jest tylko ten, który wykorzystany jest akurat do rozmowy. Z tego powodu drugi zostaje odłączony i nie można się na niego dodzwonić. Innym ograniczeniem jest możliwość korzystania z 3G tylko na głównej karcie. Druga działa jedynie w najwolniejszym rodzaju łączności (GPRS), która nadaje się głównie do komunikacji. Podczas wysyłania SMS-a czy wykonywania połączenia wychodzącego użytkownik ma możliwość wyboru, z której karty chce skorzystać.

Podsumowanie

Alcatel już jakiś czas temu obrał pewną strategię, której konsekwentnie się trzyma. Producent tworzy sporo tanich, całkiem niezawodnych telefonów i właśnie takim urządzeniem jest One Touch M’Pop. Użytkownik za niewielkie pieniądze otrzymuje w tym przypadku znośnego smartfona, który może świetnie sprawdzić się rękach dziecka lub kogoś, kto chce spróbować Androida. Należy jednak pamiętać o jego niskiej wydajności, słabym aparacie i przeciętnym ekranie. Jeśli są to dla kogoś nieakceptowalne wady, to lepszym wyborem może okazać się np. wydajniejszy Plus Kazam 4 lub trochę większy i bardziej stylowy Alcatel Idol Mini.