Test HTC Desire X
Smartfonem z średniej półki cenowej, którego premiera miała miejsce w 2012. roku. Jego działanie zapewnia system operacyjny Android. Samo urządzenie jest typowym „średniakiem”.
Wykonanie i wygląd
Jakość obudowy znacznie odbiega od standardów HTC. Całe urządzenie zostało wykonane z gumowanego plastiku. Największy niesmak pozostawia imitująca aluminium ramka, która z metalem ma niewiele wspólnego. Co gorsza, po jakimś czasie poszczególne elementy zaczynają trzeszczeć pod wpływem nacisku.
Menu i aplikacje
Po zaktualizowaniu oprogramowania smartfon korzysta z Androida 4.1 wzbogaconego odświeżoną nakładką HTC Sense w wersji 4+. Takie połączenie sprawia, że telefon działa sprawnie i szybko, a o jakichkolwiek spowolnieniach animacji nie może być mowy. Do tego interfejs producenta znacznie modyfikuje wygląd i funkcje czystego Androida. Dzięki temu użytkownik otrzymuje gotowego do pracy smartfona zaraz po jego wyjęciu z pudełka i nie musi samodzielnie szukać pożądanych narzędzi. Do dyspozycji są: poprawiona aplikacja telefoniczna, prognoza pogody, znacznie rozbudowana książka adresowa, klient e-mail, liczne programy do obsługi portali społecznościowych i wiele innych…
Okupione jest to jednak sporym zaśmieceniem pamięci telefonu oraz sporymi wymaganiami sprzętowymi nakładki HTC Sense.
Wyświetlacz
Czterocalowy ekran wykonany w technologii Super LCD drugiej generacji (480×800 pikseli) świetnie spełnia swoje zadanie. Wyświetlane kolory są żywe, a kąty widoczności szerokie. Ma on jednak dwa mankamenty. Pierwszym jest przebijanie podświetlenia przycisków funkcyjnych, co skutkuje widoczną na czarnym tle poświatą u dołu ekranu. Drugą jest brak wzmocnionego szkła Gorilla Glass, którego miejsce zajęła tafla jakiegoś nieznanego pochodzenia o prawdopodobnie mniejszej odporności na zarysowania.
Aparat
Zamontowana matryca 5 Mpix robi zaskakująco dobre zdjęcia. Dobrze oddaje kolory i nieźle radzi sobie nawet w słabszym świetle. Oczywiście w ciemnym otoczeniu pojawiają się szumy (kolorowe plamy na fotografii), ale nie są one tak widoczne jak w przypadku innych aparatów HTC czy Samsung.
Kamera umożliwia nagrywanie w rozdzielczości 720×480 (480p). W czasach, gdy standardem jest minimum 720p fakt ten pozostawia lekki niedosyt. Sytuację odrobinę poprawia możliwość robienia zdjęć w trakcie nagrywania.
Multimedia i Internet
Obsługa multimediów w żaden sposób nie odróżnia Desire X od innych smartfonów ze średniej półki cenowej. Jest dobrze i nic ponad to. Podzespoły urządzenia są wystarczające w przypadku większości dostępnych na Androida gier, chociaż zastosowany w nim chip graficznych (Adreno 203) jest niekompatybilny z niektórymi tytułami. Przeglądarka internetowa działa szybko i płynnie, ale przez niewielką rozdzielczość ekranu drobna czcionka może wyglądać na postrzępioną. W żaden sposób nie można się za to przyczepić do jakości rozmów, a plastikowa obudowa pozytywnie wpływa na zasięg.
Wydajność
Dwurdzeniowy procesor taktowany 1 Ghz i chip graficzny Adreno 203 to połączenie typowe dla urządzeń ze średniej półki z 2012/2013 roku. Telefon ma do dyspozycji 768 MB RAM, co czasami może być ilością niewystarczającą do komfortowego korzystania z wielu aplikacji jednocześnie.
Bateria
Bateria 1650 mAh bezproblemowo zapewnia jeden dzień pracy, co przy średniej wydajności Desire X jest dosyć przeciętnym wynikiem.
Podsumowanie
To dobra propozycja dla osoby, która szuka udanego, niezawodnego smartfona z popularnym systemem operacyjnym i nie przeszkadza jej przeciętnej jakości obudowa, która jest główną wadą tego modelu. Alternatywą dla tego urządzenia może być Sony Xperia M, Nokia Lumia 620 lub LG L7 II.