Test LG Chocolate

Jeden z najbardziej stylowych telefonów od tego koreańskiego producenta. Telefon jest po prostu ładny, a jego kolory zostały dobrane z myślą o kobietach. Z resztą całe urządzenie jest raczej skierowane do płci pięknej.

Wykonanie i wygląd

Obudowa została wykonana z wysokiej jakości plastiku, który w części z klawiaturą całkiem skutecznie imituje metal. Szkoda, że LG nie pokusiło się o zastosowanie w tamtym miejscu aluminium, ale znacznie podniosłoby to pewnie cenę urządzenia. Spasowanie elementów stoi na wysokim poziomie – nic nie trzeszczy. Nie można się też przyczepić do klawiatury – ma spore, wygodne przyciski, na których dobrze się pisze.

Menu i aplikacje

Telefon korzysta z zamkniętego systemu operacyjnego LG, który został całkiem nieźle wyposażony. Znaleźć można w nim przeglądarkę internetową, mapy Google, kilka gier, odtwarzacz muzyki i wideo, galerię, radio FM, e-mail, przeglądarkę plików itd. Oczywiście, nie daje on takich możliwości jak Android, iOS czy Windows Phone, ale do podstawowych zadań wystarczy. Poruszanie się po systemie jest sprawne, chociaż brak ekranu dotykowego może dla niektórych być dużym krokiem w wstecz. Jego brak szczególnie doskwiera podczas korzystania z przeglądarki internetowej, która działa znośnie dzięki obsłudze sieci 3G, ale nic ponadto. Niestety, brak wyjścia słuchawkowego mini jack utrudnia zrobienie z tego telefonu przenośnego odtwarzacza muzycznego.

Gorzej wygląda sprawa z wbudowanym słownikiem T9, który jest mocno ograniczony i utrudnia pisanie.

Wyświetlacz

Wyświetlacz, to panel LCD 2,4 cala (240 x 320 pikseli). Jest on dosyć przeciętny i trudno go porównywać do najnowszych ekranów montowanych w smartfonach. Najbardziej przeszkadza jego kiepska czytelność w słońcu i jasna czerń, która jest szczególnie widoczna na tle ciemnej obudowy.

Aparat

W telefonie znalazło się miejsce dla matrycy 5 Mpix i obiektywu renomowanej marki Schneider-Kreuznach. Takie połączenie skutkuje całkiem dobrymi zdjęciami (jak na ówczesne czasy). Aplikacja aparatu pozwala na zmianę wielu parametrów (ISO, balans bieli, sceneria itd.). Zabrakło tylko funkcji zdjęć makro, co jest tym dziwniejsze, że telefon ma autofokus. Wykonane fotografie są całkiem szczegółowe i dorównują innym multimedialnym urządzeniom z tamtego okresu (2009. rok). Należy jednak pamiętać, że wraz ze spadkiem natężenia światła znacznie obniża się jakość zdjęć i nie pomaga w tej sytuacji nawet obecność diody doświetlającej.

Kamerka pozwala też na nagrywanie wideo w rozdzielczości 320 x 240 pikseli. Nie ma się co jednak oszukiwać. Jakość nagrań jest tragiczna i można je traktować głównie jako ciekawostkę.

Bateria

Telefon wytrzymuje około 3 dni całkiem intensywnej pracy (kilkadziesiąt SMS-ów, kilkadziesiąt minut rozmów dziennie), co jest wynikiem całkiem przyzwoitym przy ekranie tej wielkości.

Podsumowanie

Jest to całkiem udany, stylowy telefon, który świetnie wpasowuje się w zawartość kobiecej torebki. Jeśli ktoś nie potrzebuje dotykowego smartfona, to LG BL20 będzie dobrym wyborem. Ma niezłą baterię, sporo wbudowanych funkcji i w ostateczności umożliwia sprawdzenie czegoś w Internecie. Niestety, brak wyjścia słuchawkowego może dla wielu być wadą dyskwalifikującą ten model. Jeszcze ładniejszą alternatywą dla tego modelu jest Sony Ericsson Jalou lub LG Prada 3.0.