Porównaj oferty operatorów pod Twoim adresem
oszczędź do 50%

 
 
 
Recenzje

Test Nokia Asha 201

Nokia Asha 201 to prosty telefon ze sprzętową klawiaturą QWERTY. Nie ma on otwartego systemu operacyjnego i zbyt wielkich możliwości, jednak nadrabia to niską ceną. Warto pamiętać o modelu Asha 200, który różni się od powyższego obsługą dwóch kart SIM jednocześnie.

Wykonanie i wygląd

Jest tanie i po obudowie od razu widać, że urządzenie należy do najniższej klasy cenowej. Na plus trzeba jednak zaliczyć dostępność urządzenia w wielu kolorach, co powinno przypaść do gustu młodzieży. Nie lepiej wypada klawiatura, która ma niewyraźny skok i daleko jej do ergonomii znanej z terminali BlackBerry.

Pewien niedosyt pozostawia też klawiatura, która ma bardzo małe przyciski. Komfort pisania na niej jest co najwyżej akceptowalny, ale trudno uznać ją za znaczą zaletę tego modelu.

Menu i aplikacje

Słuchawka korzysta z zamkniętego systemu Nokii, który działa płynnie i bez problemów. Jest też łatwy w obsłudze, co jest ważne w przypadku np. dzieci. Znalazło się w nim nawet miejsce na sklep z aplikacjami Ovi, chociaż należy pamiętać, że w żadnym wypadku nie jest to smartfon, a zasoby sklepu są raczej biedne. Telefon wyposażono w kilka podstawowych narzędzi, takich jak odtwarzacz muzyczny, książka adresowa, przeglądarka internetowa, kalendarz itd.

Wyświetlacz

Ma 2,4 cala i widać po nim, że telefon należy do niskiej półki cenowej. Jego rozdzielczość zapewnia akceptowalną ostrość obrazu, gorzej wypada odwzorowanie kolorów, czytelność w słońcu i kąty widoczności. Drażni też widoczne podświetlenie ekranu przy górnej krawędzi – takie wpadki nie powinny mieć miejsca nawet w budżetowcach.

Aparat

Matryca ma 2 Mpix i jak na swoje parametry robi całkiem znośne zdjęcia. Oczywiście, nie ma co po nich oczekiwać cudów, ale w sytuacji awaryjnej można nim cyknąć fotkę. Niestety, aparat po zmroku robi się bezużyteczny głównie ze względu na brak diody doświetlającej.

Jakość nagrywanych kamerką filmików jest beznadziejna. Rozdzielczość 176 x 144 pikseli była standardem dobre kilka lat temu. Oglądanie nagrań nawet na ekranie telefonu jest nieprzyjemnym doświadczeniem, a do tego obraz wyraźnie się przycina.

Multimedia i Internet

To nie jest sprzęt multimedialny. Mały ekran nie sprzyja oglądaniu filmów i przeglądaniu Internetu. Słuchawka nie ma też Wi-Fi i 3G, więc o szybkim wczytywaniu stron i pobieraniu danych można zapomnieć. Niezła jest za to jakość dźwięku na słuchawkach, więc z telefonu można zrobić przenośny odtwarzacz muzyczny. Niestety, konieczne jest zaopatrzenie się w kartę microSD, bo wbudowanej pamięci jest tylko 10 MB, czyli ok. 2 piosenki MP3.

Wydajność i bateria

Ze względu na brak zaawansowanych metod łączności, telefon wytrzymuje od 3 do 5 dni pracy. To dobry wynik, chociaż nie rewelacyjny. Problemem jest jednak konieczność ładowania ładowarką Nokii. Wejście micro USB jest, jednak nie można nim zasilić słuchawki. Warto jednak wspomnieć, że brak funkcji dual SIM znanej z modelu Asha 200 procentuje w postaci znacznie dłuższego czasu czuwania na jednym ładowaniu.

Podsumowanie

To tani, młodzieżowy telefon, który nieźle sprawdzi się jako maszynka do pisania SMS-ów. Młodszych użytkowników przekona też szeroka gama kolorów obudowy. Należy jednak pamiętać, że nie jest to smartfon i nie nadaje się do niczego poza komunikacją. Brak łączności 3G powoduje, że wczytywanie stron czy zdjęć trwa bardzo długo, a brak funkcji dual SIM znanej z Nokii Ashy 200 trzeba uznać za sporą

Subskrybuj
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
Back to top button