Porównaj oferty operatorów pod Twoim adresem
oszczędź do 50%

 
 
 
Recenzje

Test Nokia Asha 303

Nokia Asha 303 bardzo przypomina model Asha 302. Oba są prostymi telefonami ze sprzętową klawiaturą QWERTY i zamkniętym systemem operacyjnym. Główną różnicą między nimi jest obecność oporowego ekranu dotykowego i bardziej podłużna obudowa w modelu 303.

Wykonanie i wygląd

Słuchawka wykonana jest z plastiku i metalu, z czego ten drugi znalazł zastosowanie tylko w przypadku pokrywy baterii. W efekcie telefon wygląda całkiem ładnie, a spory wybór kolorów obudowy może wielu osobom przypaść do gustu. Zaletą jest też wysoka ergonomiczność słuchawki, dzięki której dobrze leży ona w dłoni. Spasowanie elementów stoi na dobrym poziomie. Przeszkadzać może tylko niezbyt odporny na zarysowania materiał pokrywający ekran.

Klawiatura jest dosyć ergonomiczna. Po przyzwyczajeniu się do niej pozwala na szybkie i komfortowe pisanie, chociaż do terminali BlackBerry trochę brakuje.

Menu i aplikacje

Słuchawka korzysta z zamkniętego systemu Nokii, który działa płynnie i bez problemów. Jest też łatwy w obsłudze, co jest ważne w przypadku np.młodszych użytkowników. Znalazło się w nim nawet miejsce na sklep z aplikacjami Ovi, chociaż należy pamiętać, że w żadnym wypadku nie jest to smartfon, a zasoby sklepu są raczej biedne. Telefon wyposażono w kilka podstawowych narzędzi, takich jak odtwarzacz muzyczny, książka adresowa, przeglądarka internetowa, kalendarz, aplikacje do obsługi portali społecznościowych itd.

Wyświetlacz

Ma 2,6 cala i rozdzielczość 320×240 pikseli. Jak łatwo się domyślić, jego jakość nie zachwyca. Kolory są wyblakłe, kąty widoczności przeciętne, a czytelność w słońcu słaba. Powiększenie wyświetlacza (względem innych modeli z serii) negatywnie wpłynęło na ostrość wyświetlanego obrazu, która pozostawia wiele do życzenia.

Nokia zdecydowała się na zastosowanie oporowego panelu dotykowego, który reaguje na nacisk (jak w starszych telefonach). Jest on przez to mniej precyzyjny od swoich pojemnościowych odpowiedników. Mimo to, uznać go trzeba za praktyczny dodatek, który ułatwia nawigowanie po systemie.

Aparat

Matryca 3,2 Mpix spisuje się kiepsko. Zdjęcia się niewyraźne, tło rozmyte, krawędzie poszarpane. Nie zachwyca też liczba widocznych szczegółów. Sytuację dodatkowo pogarsza brak diody doświetlającej i autofokusa, więc o fotografowaniu bliskich obiektów oraz nocą można zapomnieć. Trzeba też wspomnieć o braku przedniej kamerki do wideorozmów.

Równie źle wychodzą nagrywane kamerą filmiki. Do ww. wad dochodzi jeszcze kiepska płynność.

Multimedia i Internet

Mały ekran i zamknięty system operacyjny nie sprzyjają multimediom. Oglądanie filmów na tak małym ekranie mija się z celem (o ile w ogóle uda się je uruchomić). Niezbyt wygodne jest też przeglądanie Internetu, chociaż tutaj sytuację ratuje obecność Wi-Fi i 3G oraz ekranu dotykowego. Dobrze wypadają za to jakość rozmów i zasięg.

Jak każdy telefon z serii Asha, ten też oferuje całkiem niezłą jakość muzyki w słuchawkach. Trzeba tylko pamiętać o karcie pamięci, bo wbudowane 100 MB nie pomieści zbyt dużej liczby utworów (około 20).

Bateria

Telefon spokojnie wytrzymuje 3 dni bez ładowania przy intensywny użyciu (Internet, rozmowy, muzyka). Gdy leży, bez problemu obejdzie się bez ładowarki ponad tydzień, co jest dobrym wynikiem jak na urządzenie tego typu.

Podsumowanie

Jest to dobry, tani telefon o trochę większych możliwościach, niż klasyczne modele Nokii. Dobrze sprawdzi się w rękach osoby, która dużo pisze, ale nie potrzebuje multimedialnego kombajnu. Niestety, bardzo ograniczone funkcje Internetowe znacznie ograniczają jego możliwości.

Subskrybuj
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
Back to top button