Test Nokia E66

Nokia E66, to klasyczny telefon z rozsuwaną obudową. Był on wprowadzony na rynek w 2008 roku, więc wyposażono go w przestarzały system operacyjny Symbian, a jego główną grupą odbiorców są biznesmeni. Nie oznacza to jednak, że nie sprawdzi się on jako zwykła komórka do komunikacji czy obsługi e-maila.

Wykonanie i wygląd

Obudowa, to mieszanka metalu i plastiku. Nie można mieć zastrzeżeń do jakości wykorzystanych materiałów. Niestety, liczne, błyszcząceelementy może i prezentują się ładnie, ale mają tendencję do brudzenia się z czasem. Mechanizm rozsuwania jest dopracowany i działa doskonale. Sam telefon wygląda klasycznie i bardzo stylowo (dostępne są 4 warianty kolorystyczne). Niestety, efekt psuje trochę czerwony, niepasujący do reszty obudowy, włącznik umieszczony na górnej krawędzi słuchawki.

Klawiatura alfanumeryczna byłaby idealna, gdyby nie utrudniony dostęp do górnego rzędu klawiszy. Jest on zbyt blisko części obudowy, o którą co chwila zahacza się paznokciami. Może to być szczególnie irytujące w przypadku kobiet. Jednak poza tym jednym mankamentem klawisze mają doskonałą wielkość i korzystanie z nich to czysta przyjemność.

Menu i aplikacje

Telefon korzysta z popularnego Symbiana 9.2 S60 trzeciej edycji. Jest on dostosowany do potrzeb klienta biznesowego. Słuchawka umożliwia szybkie przełączanie się między profilem osobistym i służbowym, co wpływa na ustawienia ekranu głównego i widocznych na nim skrótów. Możliwa jest też edycja pulpitu, jednak w porównaniu do Androida czy iOS może wydać się ona śmiesznie ograniczona. Warto też wspomnieć o rozbudowanej książce adresowej i rejestrze połączeń do 30 dni wstecz. Poza tym, w systemie znalazło się miejsce dla wielu innych przydatnych narzędzi, takich jak: przeglądarka internetowa, e-mail, odtwarzacz muzyczny, pakiet biurowy (MS Office 2007), kalkulator, kalendarz, notatnik, czytnik plików PDF i dokumentów (Word, Excel), słownik oraz kilka innych.

Niestety, w porównaniu do iOS, Androida czy Windows Phone`a funkcje Symbiana już tak nie imponują. Dostępnych jest na niego też znacznie mniej aplikacji i nie są one zbyt rozbudowane.

Wyświetlacz

Ekran 2,4 cala (240 x 320 pikseli) raczej na nikim nie zrobi wrażenia swoimi parametrami. Nie mniej, wyświetlany obraz jest dobrej jakości, kąty widoczności szerokie, a czytelność w słońcu zadowalająca. Niestety, wyświetlacz jest stanowczo za mały, żeby komfortowe korzystać na nim z Internetu czy multimediów, ale sprawdza się podczas pisania e-maili czy używania komunikatorów.

Aparat

Ma 3,2 Mpix i robi niestety tragiczne zdjęcia. Pełno na nich kolorowego szumu, kolory są przekłamane i nawet programy do obróbki fotografii nie są w stanie poprawić ich jakości. Jeszcze gorzej wypadają fotografie zrobione nocą. Sytuacji nie ratuje nawet dioda doświetlająca LED, która jest dosyć słaba. Na szczęście, telefon wyposażono w autofocus, więc w razie potrzeby można nim sfotografować dokumenty.

Równie źle prezentują się nagrywane w rozdzielczości 320 x 240 pikseli filmiki. Niestety, są one pozbawione detali, brakuje im płynności i nawet na ekranie telefonu wyglądają nieciekawie.

Multimedia i Internet

To telefon biznesowy, a nie multimedialny smartfon. Nie nadaje się on do odtwarzania wideo (bez instalacji dodatkowych aplikacji nie wspiera popularnych plików DivX i XviD) a jego mały ekran uniemożliwia komfortowe oglądanie dłuższych filmów. Wielkość wyświetlacza utrudnia też korzystanie z przeglądarki internetowej, przez który komfortowi zapoznawania się ze stronami daleko do nawet najtańszych smartfonów. Dobrze wypada za to jakość rozmów głosowych, która jest poprawna.

Z dodatkowych funkcji słuchawki warto wspomnieć o niezłej jakości odtwarzanej w słuchawkach muzyki. Jednak konieczne jest wcześniejsze wyposażenie telefonu w kartę pamięci (2 GB w zestawie), bo wbudowane 110 MB nie pomieści zbyt wielu utworów. Brakuje niestety gniazda mini jack, więc do korzystania z własnych słuchawek konieczne jest używanie przejściówki.

Praktycznymi dodatkami są mapy Nokii i wbudowany odbiornik GPS, dzięki którym z telefonu można zrobić nawigację pieszą bądź samochodową. W drugim przypadku przeszkadza jednak niewielki ekran.

Wydajność

Procesor 369 Mhz i 128 MB pamięci RAM na nikim nie zrobią już wrażenia i mogą wydawać się mocno niedzisiejsze. Zapewniają one jednak akceptowalną pracę systemu i programów, chociaż np. Nokia E52 jest widocznie szybsza. Nie można też przesadzać z liczbą jednocześnie uruchomionych aplikacji.

Bateria

Wytrzymałość baterii nie imponuje. 3 dni przy średnim obciążeniu (trochę zdjęć, kilkadziesiąt minut rozmów), to szczyt możliwości ogniwa. Czas ten dodatkowo można skrócić korzystając z Wi-Fi lub GPS-a. Zostawiając telefon w stanie czuwania dałoby się pewnie osiągnąć wynik tygodnia, ale jak na tak proste urządzenie to żadna rewelacja. Równie przeciętnie prezentuje się czas rozmów wynoszący ok. 7 godzin.

Podsumowanie

Jeśli rozpatrywać E66 w kategoriach zwykłych telefonów, to jest to jedna z ciekawszych słuchawek dostępnych na polskim rynku. Głównie jest to zasługa Symbiana, który daje znacznie większe możliwości niż np. oprogramowanie Samsungów czy Sony Ericssonów z tamtego okresu. Niestety, poza tym jednym faktem i dobrze wykonaną obudową E66 nie oferuje zbyt wiele. W przypadku multimediów przegrywa z nawet najtańszymi smartfonami (np. Alcatelem OT Idol Mini), a klasyczne telefony przebijają go z kolei czasem pracy na baterii oraz wytrzymałością obudowy (np. Nokia 112). Nawet do zastosowań biznesowych (z których słynie seria E Nokii) lepiej nada się np. Nokia E6 lub Nokia E72.