Test Nokia X2-02

Nokia X2-02, to tani, prosty telefon z 2012 roku, obsługujący dwie karty SIM jednocześnie. Poza tą jedną funkcją charakteryzuje się on również muzycznym zacięciem i dobrze wykonaną obudową. Trzeba jednak uważać, żeby nie pomylić go ze trochę starszą Nokią X2.

Wykonanie i wygląd

Telefon w całości zrobiono z plastiku, który w przypadku pokrywy baterii jest matowy. Spasowanie elementów jest perfekcyjne i trudno mieć do tej kwestii jakiekolwiek zarzutu. Pewne obawy wzbudzać może tylko błyszczący front słuchawki, który z czasem pokryć się może rysami. Wizualnie telefon może się podobać. Kanciasta obudowa dodaje mu nowoczesnego charakteru, całość wygląda całkiem stylowo. Efekt ten potęguje aż 5 wariantów kolorystycznych.

Dobre wrażenie robi również klawiatura. Jej klawisze mają odpowiednią wielkość i łatwo je wyczuć pod palcami. Dzięki temu pisanie bezwzrokowe jest szybkie i bezproblemowe.

Menu i aplikacje

Urządzenie korzysta z prostego systemu operacyjnego Nokii. Nie ma na niego zbyt dużo dodatkowego oprogramowania, ale niewymagającemu użytkownikowi w zupełności powinny wystarczyć fabryczne narzędzia, takie jak: przeglądarka internetowa, kalkulator, kalendarz, e-mail, dyktafon, radio FM, sklep z oprogramowaniem Ovi i kilka innych. Niestety, brak łączności Wi-Fi oraz 3G uniemożliwia komfortowe przeglądanie stron internetowych czy szybkie pobieranie dodatkowych programów. Użytkownik jest też skazany na korzystania z płatnego Internetu mobilnego.

Przydatną funkcją jest obsługa dwóch kart SIM, która została maksymalnie uproszczona. Użytkownik może wybrać, który numer ma być domyślnie używany do wykonywania połączeń lub każdorazowo wybierać przed każdym rozmową wychodzącą. Co ciekawe, dodatkowe gniazdo pozwala na zmienianie maksymalnie 5 kart bez ponownego uruchamiania słuchawki, co może być przydatne dla osób mających więcej niż dwa numery. Niestety, rozmawiając, nieużywana karta zostaje odłączona od sieci i nie można się na nią dodzwonić.

Na uwagę zasługuje wbudowany odtwarzacz muzyczny, który jest wygodny w obsłudze (można nim sterować przyciskami na obudowie). Jego dużą zaletą jest obecność korektora graficznego, dzięki któremu użytkownik może samodzielnie dostosować dźwięk do swoich preferencji. Jakość muzyki w słuchawkach jest zadowalająca, chociaż audiofile nie mają tu czego szukać.

Niestety, zaledwie 10 MB wbudowanej pamięci (ok. dwie piosenki) zmusza do zakupu karty microSD (do 32 GB). Wbrew temu, do czego Nokia przyzwyczaiła użytkowników, niestety tym razem w zestawie nie ma żadnego, dołączonego nośnika.

Wyświetlacz

Zamontowany panel 2.2 cala (240 x 320 pikseli) robi wyjątkowo dobre wrażenie jak na tę półkę cenową. Charakteryzuje się on przyzwoitą ostrością wyświetlanego obrazu, szerokimi kątami widzenia i niezłą czytelnością w słońcu. To spory postęp i miła niespodzianka względem starszej Nokii X1-01.

Aparat

Rozdzielczość 2 Mpix dobitnie sugeruje jakość aparatu. Niestety, zarówno funkcję robienia zdjęć jak i kręcenia filmów (176 x 144 pikseli) należy jedynie traktować jako ciekawostkę. Jakość w obu przypadkach jest bardzo niska i nie zadowoli nawet niewymagającego użytkownika. Do tego należy wspomnieć o braku funkcji autofocus, bez której fotografowanie tekstu jest bardzo utrudnione (wychodzi nieostry). Z kolei nieobecność diody doświetlającej uniemożliwia zrobienie z telefonu latarki i znacznie obniża jakość zdjęć nocą.

Bateria

Telefon bez problemu wytrzymuje 6 dni bez ładowania przy kilku minutach rozmów dziennie i paru wysłanych SMS-ach. Czas ten można dodatkowo wydłużyć o kolejne dni korzystając z tylko z jednej karty SIM. Jeszcze lepiej prezentuje się czas rozmów, który wynosi do 10 godzin.

Podsumowanie

To tani telefon, który świetnie sprawdza się w roli przenośnego odtwarzacza muzycznego lub prostego urządzenia do komunikacji. Jego sporą zaletą jest obsługa dwóch kart SIM, dzięki której obniżyć można rachunki. Poza tym jednak nie ma on większych zalet. Niewielkie ekran i brak systemu operacyjnego ograniczają multimedialne i internetowe funkcje urządzenia. Do tego aparat nie spełni oczekiwań nawet bardzo niewymagających użytkowników. Dlatego znacznie lepszym wyborem może okazać się niewiele droższa Nokia 301 lub Sony Xperia Tipo, obydwoje obsługując dwie karty SIM.