Test Samsung Galaxy S3

Flagowy model koreańskiego producenta z 2012 roku, który został uznany przez EISA za „najlepszy smartfon 2012/13”. Urządzenie działa na systemie Android i jest następcą jednego z najbardziej udanych telefonów z tym systemem, czyli Samsung Galaxy SII. Pomimo braku innowacyjnych słuchawka ta odniosła niesamowity sukces i nadal jest interesującym urządzeniem. Warto wiedzieć, że na rynku dostępny jest też wariant tego modelu obsługujący łączność 4G LTE (i9305). Pół roku po premierze pojawiła się pomniejszona wersja, Galaxy SIII mini, jednak poza nazwą model ten nie ma wiele wspólnego z pierwowzorem.

-~- Wykonanie i wygląd -~-

Jest to zdecydowanie największa wada Galaxy SIII, przez którą wielu dyskwalifikuje ten model. Telefon został wykonany z błyszczącego plastiku, który wzbogacono o wzór mający imitować szczotkowane aluminium (w przypadku granatowej i srebrnej wersji kolorystycznej). Niestety, materiał ten szybko się rysuje i brudzi. Innym problemem jest niewielka wytrzymałość smartfona na upadki, która najczęściej skutkuje rozbitym wyświetlaczem i jego wymianą, kosztującą kilkaset złotych. Co jednak ciekawe, Samsung z czasem dodawał do oferty kolejne warianty kolorystyczne Galaxy S3 i w efekcie jest ich aż 7.

Model ten zapoczątkował wzór wyglądu, który został powielany w wielu innych urządzeniach producenta z różnych półek cenowych. Z jednej strony to dobrze, bo telefony Samsunga trudno pomylić ze smartfonami innych marek. Z drugiej jednak, flagowe modele wyglądają podobnie do najtańszych budżetowców, co nie każdemu będzie odpowiadać.

-~- Menu, aplikacje i wyświetlacz-~-

Samsung Galaxy SIII działa (po uprzedniej aktualizacji) na Androidzie 4.3 wzbogaconym nakładką na interfejs Nature UX. Jest ona znacznie lepsza od TouchWiza znanego ze starszych smartfonów Samsunga. Graficznie nawiązuje do natury i wprowadza sporo dodatkowych funkcji (ich praktyczność jest jednak dyskusyjna). Z najbardziej charakterystycznych warto wymienić obsługę gestów, którymi można przewijać zdjęcia w galerii, uruchomić aparat, wyciszyć dzwonek telefonu itd. Do tego dochodzi sporo fabrycznych aplikacji czy narzędzi (integracja z portalami społecznościowymi, sklep z aplikacjami, książkami i filmami Samsunga, komunikatory internetowe, możliwość wyświetlania dwóch programów jednocześnie). Szkoda, że ich przydatność jest mocno dyskusyjna, a wykasowanie wymaga specjalistycznej wiedzy. Znacznie praktyczniejszy jest jednak HTC Sense znany ze smartfonów tajwańskiego producenta.

Sam system działa dobrze. Na Androida dostępnych są setki tysięcy aplikacji i gier, a większość nieciekawych, fabrycznych programów można łatwo zastąpić wybranymi zamiennikami. Warto też wspomnieć, że obsługa urządzenia jest intuicyjna i nawet laik powinien sobie z nią poradzić. Niestety, do prostoty interfejsu znanej z iOS czy Windows Phone nadal dużo mu brakuje.

Decydując się na ten model trzeba jednak pamiętać, że Samsung zakończył jego aktualizowanie i Android 4.3 jest ostatnią, oficjalną wersją systemu dla tego smartfona. Co za tym idzie, nie otrzyma on nowych funkcji oraz udoskonaleń, które wprowadzane są wraz z kolejnymi wydaniami Androida. Z czasem mogą się też pojawić problemy z kompatybilnością najnowszych aplikacji oraz gier.

Wyświetlacz

Zamontowany panel AMOLED ma 4,8 cala, rozdzielczość HD (720 x 1280 pikseli) i robi naprawdę dobre wrażenie. Wyświetlany obraz ma żywe, nasycone kolory, głęboką czerń i doskonałe kąty widoczności. Niestety, nie jest on pozbawiony wad. Czytelność w słońcu nie jest idealna i pod tym względem przewyższają go np. Nokie Lumie. Kolejnymi problemami są lekko niebieska barwa bieli (do tego można przywyknąć) i zbyt nasycone kolory. Fakt, wyświetlany obraz ładniej się prezentuje, jednak barwy są przekłamane, co może irytować w przypadku robienia zdjęć i oglądania filmów.

-~- Aparat -~-

Matryca ma 8 Mpix i robi świetne zdjęcia w idealnych warunkach oświetleniowych, aczkolwiek wiele im brakuje w porównaniu do jego następcy, Samsung Galaxy S4. Trzeba też wspomnieć, że fotografie często mają przekłamane kolory (np. wpadają w odcień niebieskiego) i są prześwietlone w przypadku mocnego światła, co może irytować bardziej wymagających użytkowników. Miłym dodatkiem jest za to możliwość ręcznej modyfikacji całkiem pokaźnej liczby ustawień.

Niestety, gdy robi się ciemniej aparat radzi sobie znacznie gorzej. Rośnie ilość kolorowego (cyfrowego) szumu na fotografiach i rejestrowanych jest mniej detali. Z kolei wbudowana dioda LED sprawdza się tylko w przypadku niedużych odległości i ma tendencję od prześwietlania bardzo bliskich obiektów. Szkoda też, że Samsung nie zdecydował się na wyposażenie urządzenia w sprzętowy spust migawki, który znacznie ułatwiłby robienie zdjęć.

Kamerka umożliwia nagrywanie filmików w rozdzielczości Full HD (1080p). Ich jakość jest dobra – obraz zawiera wiele detali i jest płynny. Trzeba jednak pamiętać, że w gorszych warunkach oświetleniowych jakość rejestrowanego wideo bardzo spada, przez co sama funkcja staje się mniej użyteczna.

-~- Multimedia i Internet -~-

Pokaźny wyświetlacz zachęca do korzystania z multimediów i Internetu na telefonie. W obu tych sytuacjach Samsung Galaxy SIII sprawdza się rewelacyjnie, aczkolwiek do trochę większego Galaxy Note II sporo mu brakuje. Wbudowany odtwarzacz wideo radzi sobie z popularnymi plikami DivX i XviD. Oczywiście, oglądanie filmów na ekranie tej wielkości, to czysta przyjemność. Jakość rozmów głosowych i zasięgu jest bez zarzutu a przeglądarka internetowa działa bez problemu i nawet bardzo rozbudowane strony nie robią na niej wrażenia. Warto też pamiętać, że w przypadku wersji 4G LTE (i9305) witryny wczytują się jeszcze szybciej. Brakuje tylko obsługi elementów flash (mapki, animacje, gry), jednak jest to problem związany z systemem operacyjnym.

Smartfon wyposażono w całkiem rozbudowany, efektowny odtwarzacz muzyczny, który spotkać można w innych urządzeniach Samsunga. Jakość dźwięku w słuchawkach jest dobra (porównywalny nawet do iPhone’ów) i zadowoli nawet bardzo wymagających użytkowników. Wbudowane 16 GB (na rynku są też rzadko spotykane, sporo droższe wersje 32 i 64 GB) pamięci zmieści kilka tysięcy utworów lub kilka filmów HD, ale jeśli dla kogoś to za mało, to telefon obsługuje karty microSD do 64 GB.

W obudowie znalazło się również miejsce dla odbiornika GPS, który wraz z mapami Google może zrobić ze smartfona nawigację, o ile użytkownik połączony jest z Internetem.

-~- Wydajność, bateria, wady, zalety i podsumowanie -~-

Wydajność

Telefon korzysta z czterordzeniowego procesora taktowanego 1,4 Ghz i 1 GB RAM (w wersji LTE 2 GB). Przez krótki czas był to najwydajniejszy smartfon z Androidem i nawet dziś radzi on sobie z większością dostępnych na Androida gier. Jedyną wadą zastosowanego układu jest jego grzanie, które prowadzi do obniżania wydajności procesora, gdy osiągnie on zbyt wysoką temperaturę (w przypadku dłuższego grania gry 3D). Korzystanie z wielu aplikacji jednocześnie jest możliwe, jednak toporna nakładka pochłania duże ilości pamięci operacyjnej, której zostaje stosunkowo niewiele dla innych programów. Zdarzają się dlatego przywieszki systemu, gdy RAM-u zaczyna brakować. Takie problemy nie zdarzają się jednak w wersji LTE, w której 2 GB pamięci operacyjnej pozwalają na jednoczesne korzystanie z kilkudziesięciu programów jednocześnie.

Bateria

Bateria pozwala na maksymalnie jeden dzień średnio intensywnej pracy lub kilka godzin przy dużym obciążeniu (gry, Internet). Niestety, czas ten dodatkowo skraca się w wariancie obsługującym sieci 4G i może okazać się, że telefon po korzystaniu z Internetu mobilnego nie wytrzyma do wieczora.

Podsumowanie

To bardzo udane, chociaż niezbyt dobrze wykonane urządzenie, które spełni oczekiwania nawet bardzo wymagających użytkowników. Większość funkcji znanych z jego następcy (Galaxy S4) pojawiła się już w starszym modelu, a imponująca wydajność Galaxy SIII nadal umożliwia komfortowe korzystanie z aplikacji i gier dostępnych na Androida. Trudno jednak powiedzieć, że jest to urządzenie lepsze od np. HTC One X lub Sony Xperii T, które pojawiły się na rynku w podobnym okresie i pod kilkoma względami deklasują model Samsunga.