Test Sony Ericsson K750

Kultowy telefon z 2005 roku, który bardzo skutecznie spopularyzował słuchawki marki Sony Ericsson wśród polskich klientów. Obecnie trudno nazwać ten model interesującym, ale warto wiedzieć o jego istnieniu, szczególnie w przypadku młodszego pokolenia. Trzeba wspomnieć, że warianty D750 oraz W800 to identyczne urządzenia w innych obudowach i z trochę różniącym się oprogramowaniem.

Wykonanie i wygląd

Obudowę w całości zrobiono z niezłej jakości plastiku, który jest jednak dosyć podatny na zarysowania. Ekran przykryto taflą przeźroczystego tworzywa sztucznego. Nie jest ono tak odporne na zarysowania jak szkło, ale w niedotykowym urządzeniu nie przeszkadza to nadmiernie. Tył słuchawki to w większości osłona aparatu. Dobrze spełnia ona swoje zadanie, ale trzeba uważać, aby coś się pod nią nie dostało i nie zaczęło rysować obiektywu.

Klawiatura jest bardzo wygodna i dobrze się na niej pisze.

Menu i aplikacje

Telefon działa na zamkniętym systemie operacyjnym, który oferuje tylko podstawowe funkcje, takie jak: kalendarz, odtwarzacz muzyczny, bezużyteczna przeglądarka internetowa, książka kontaktów czy radio FM. Niestety, poza wbudowanymi funkcjami urządzenie umożliwia instalację jedynie prymitywnych gier i aplikacji Java. Niestety, ze względu na brak 3G przeglądanie Internetu na tym telefonie jest bardzo niekomfortowe.

Ważną funkcją K750 jest odtwarzacz muzyczny z korektorem graficznym, który pozwala dostosować jakość brzmienia do własnych preferencji. Miłym dodatkiem jest klawisz do wznowienia odtwarzania muzyki i radia, który jest umieszczony na bocznej krawędzi obudowy. Niestety, dużymi wadami słuchawki są konieczność korzystania z karty pamięci (wbudowane 35 MB pomieści około 5-7 piosenek) i brak gniazda mini jack, bez którego podłączenie własnych słuchawek jest znacznie utrudnione (trzeba korzystać z przejściówek). Niestety, telefon nie obsługuje popularnych nośników microSD i trzeba korzystać z przestarzałych kart Memory Stick Duo pro.

Wyświetlacz

Swego czasu był on dobry. Obecnie trudno powiedzieć o nim cokolwiek pozytywnego. Jest mały (1,8 cala), ma niską rozdzielczość (176 x 220 pikseli), a wyświetlany na nim obraz jest dosyć nieostry i bezpłciowy. Nie zachwyca też jego czytelność w słońcu. Pod każdym względem lepiej wypada ekran zamontowany w nowszym Sony Ericsson K800.

Aparat

K750 dostał swego czasu kilka nagród za jakość robionych nim zdjęć. Niestety, z dzisiejszego punktu widzenia są one bardzo przeciętne (ale lepsze niż w przypadku najtańszych, nowych telefonów). Niska rozdzielczość daje się we znaki w przypadku zdjęć zrobionych w dobrych warunkach oświetleniowych, a w ciemności dodatkowo brakuje ksenonowej lampy błyskowej, która odpowiednio doświetliłaby scenę. Na plus trzeba jednak zaliczyć osłonę obiektywu, której przesunięcie uruchamia aparat.

Nagrywane telefonem filmiki są beznadziejne i nie ma w nich niczego dobrego. Są pozbawione detali, tną się i niewiele na nich widać.

Bateria

Czas pracy wynosi około 2 dni, w trakcie których wysłać można kilkanaście SMS-ów. Jeśli telefon leży nieużywany, to spokojnie wytrzymuje bez ładowarki ok. tydzień.

Podsumowanie

Jest to urządzenie godne uwagi, ale tylko ze względu na swoją popularność i niezawodność. Niestety, obecnie jest wiele równie tanich i znacznie ciekawszych słuchawek (np. Nokia 6220 Classic). Ponadto, zdobycie nieużywanego egzemplarza tego modelu jest niemal niemożliwe. Jeśli ktoś bardzo lubi tę markę, to może się też zdecydować na ponadczasowego Sony Ericssona K800 lub odpornego na czynniki zewnętrzne Sony Ericssona C702.