Darmowe aplikacje na Androida łączą się z tysiącami stron reklamowych

W Google Play możemy znaleźć aplikacje kilka typów aplikacji – płatne, darmowe ale z mikrotransakcjami lub całkowicie bezpłatne. Prawdopodobnie największą popularnością cieszą się te ostatnie, jednak wiążą się one z masą zawartych w nich reklam, których pochodzenie może budzić sporo wątpliwości.

Zapewne wielu użytkowników, którzy mieli do czynienia z tego typu programami zastanawiało się, skąd się biorą i czy w jakiś sposób zagrażają prywatności i bezpieczeństwu danych. Sprawą tą postanowili zająć się francuscy uczeni, zdaniem których obawy mogą być uzasadnione. Naukowcy znaleźli sposób, aby automatycznie skanować aplikacje na Androida pod kątem ich komunikacji ze stronami reklamowymi i śledzącymi użytkownika. Jak się okazało, niektórych ze sprawdzonych produktów wydają się być szkodliwe. Do testu pobrano około 2 tysiące darmowych aplikacji z wszystkich 25 kategorii w Google Play Store. Z badań wynikło, że łącznie nawiązały one połączenia z 250 tysiącami stron z dwóch tysiecy domen. Większość programów „rozmawiało” z małą grupą witryn, głównie powiązanych z usługami reklamowymi Google. Nie brakowało jednak takich (10%), które łączyły się z 500 lub więcej stron. Trafił się również przypadek aplikacji „Music Volume Eq” służącej do kontroli głośności, która połączyła się z aż dwoma tysiącami zewnętrznych adresów. Z całej listy 30% aplikacji komunikowało się ze stronami śledzącymi użytkownika, z czego niektóre z nich współpracowały z 800 lub więcej witryn internetowych. Czy w związku z tym istnieje powód do niepokoju? Odpowiedź na to jest niejednoznaczna. Jedynie mała liczba przeskanowanych aplikacji sprawiała wrażenie podejrzanych, łącząc się z potencjalnie szkodliwymi adresami WWW. Ponadto, uczeni korzystali z telefonu pracującego pod kontrolą Androida 4.1 Jelly Bean. Użytkownicy nowszych wersji systemu powinni zatem czuć się bezpieczniej. Z drugiej strony, zawsze istnieje pewne ryzyko i nigdy nie można być pewnym, że teoretycznie nieszkodliwa aplikacji nie podejmuje „za plecami” niejasnych, zagrażających prywatności operacji.

Źródło: MIT Technology Review