Recenzja Reaper: Tale of Pale Swordsman

https://play.google.com/store/apps/details?id=net.hexage.reaper&hl=pl

https://itunes.apple.com/us/app/reaper-tale-of-a-pale-swordsman/id698299228?mt=8

Tajemniczy szermierz przebudził się w jaskini zatopionej głęboko w gąszczu dżungli. Zagadkowy bohater w środku krainy rozdartej konfliktem zadecyduje o dalszych losach Imperium i Dziczy. Czyim celom będzie służył, zależeć będzie od gracza.

Wstęp

Reaper: Tale of Pale Swordsman to gra Role Playing, w której gracz wciela się w tytułowego Bladego Szermierza. To zabójczy wojownik, który pokonując kolejne wyzwania, będzie rozwijał swoje umiejętności i zdobywał cenne skarby. Oprócz tego może dowie się też czegoś o sobie samym?

Na czym polega

Grę można określić mianem action RPG. Jest to gatunek, w którym gracz awansuje na kolejne poziomy wraz ze zdobywaniem punktów doświadczenia. Zyskuje się je po wykonaniu zadania zleconego przez bohatera niezależnego (NPC) lub po pokonaniu odpowiedniej liczby przeciwników. Ukończenie misji lub zabicie potwora skutkuje uzyskaniem nagrody. Można również wyposażyć postać w przedmioty, które zwiększają zadawane przez nią obrażenia lub dają odporności na ataki.

Przygoda rozpoczyna się w opuszczonej jaskini, w której główny bohater przebudza się ze snu. Gracz zaczyna wędrówkę od krótkiego treningu. Poznaje on wtedy ruchy, które może wykonywać i ataki oraz możliwe do przeprowadzania ataki.

Po wyjściu z pierwszej lokacji oczom ukazuje się duża mapa z zaznaczonymi miejscami, do których można podróżować. Po drodze spotyka się różne osoby, które zlecają zadania. Bardzo słusznym rozwiązaniem jest wprowadzenie okna dialogowego i umożliwienie graczowi wybierania odpowiedzi w rozmowach z postaciami niezależnymi, sterowanymi przez komputer. Wybór każdej z propozycji wpływa na dalszą przygodę. Można np. domagać się większej nagrody za wykonanie zadania, ale w konsekwencji dany bohater może nie chcieć dalej współpracować. Dzięki zastosowaniu takiego pomysłu postać, którą steruje gracz, nabiera indywidualnego charakteru. Da się bowiem rozwijać ją jako dobrą lub złą, w zależności od tego czy będzie się filantropem, czy egoistą.

W trakcie licznych wypraw, czasami długich (zważywszy na trasy wyznaczone na mapie), gracz musi stawiać czoła wrogom, których pokonuje się na dwuwymiarowej planszy, w trakcie dynamicznej walki.

Gra opiera się głównie na wykonywaniu zadań zleconych przez bohaterów niezależnych. Te z kolei często wiążą się z walką, po której pozostają łupy. Zdobyte skarby i punkty doświadczenia można przeznaczyć na ulepszenie ekwipunku i rozwój postaci, żeby szybciej i skuteczniej zabijać wrogów. Z każdą kolejną misją gracz poznaje wątki fabuły, dzięki czemu uzyskuje informacje na temat tożsamości Bladego Szermierza i zagłębia się w istotę konfliktu zwaśnionych frakcji.

Zarys fabularny

Reaper: Tale of Pale Swordsman został osadzony w fantastycznym świecie. Zaawansowana technicznie cywilizacja, która ma w swoich szeregach żołnierzy uzbrojonych w broń palną i metalowe pancerze przeprowadza inwazję na Dzikich, którzy stawiają opór przy pomocy potężnej magii. Imperium pragnie cennych surowców znajdujących się na terenie opanowanym przez barbarzyńców. Gdyby pozbawić ten konflikt nadprzyrodzonych elementów, przypominałby on starcie konkwistadorów z indiańskimi plemionami w czasach hiszpańskiej kolonizacji Ameryki Południowej. Obie strony w trakcie długiej i wyniszczającej wojny tracą na sile, aż sytuacja przeistacza się w impas. Wojsko Imperium broni zaciekle kawałka ziemi, który zdołało zająć przed najbardziej desperackimi atakami Dzikusów. Jednak obie frakcje nie są świadome tego, co ma nadejść. Tym faktem jest przebudzenie w jaskini, ukrytej w głębi dżungli, tytułowego bohatera gry –Bladego Szermierza – oraz pojawienie się Demonów, które musi zniszczyć. W innym wypadku zagładzie ulegnie cała kraina.

Bohater, przeciwnicy i sztuczna inteligencja

Gracz wciela się w rolę wojownika, który, będąc uzbrojonym w miecz, wyrusza w podróż pełną przygód. Jego cechą charakterystyczną jest biała maska – stąd jego przydomek. W dialogach z innymi zazwyczaj jest poważny i ponury, a nawet agresywny. Posiada on swój ekwipunek i można go wyposażać w rzeczy, które kupuje się u kowala i innych niezależnych bohaterów. Mogą to być magiczny oręż, wytrzymała zbroja, rękawice, karwasze czy buty. Wszystkie przedmioty polepszają statystyki, takie jak zdrowie, obrażenia, pancerz, szybkość, siła, wytrzymałość, szansa na blok, szansa na obrażenia krytyczne i ich wartość. Oprócz tego twórcy zadbali o rozwój postaci. Po każdej walce zdobywa się doświadczenie, które przekłada się na poziomy, a te z kolei na umiejętności. Można wybierać zawsze spośród trzech i są to np. „Tysiąc cięć” (kręcenie się w powietrzu z mieczem może zadawać dotkliwsze rany), zwiększenie obrażeń krytycznych, dodatkowe punkty siły i wiele innych. W darmowej wersji można rozwijać bohatera tylko do dziesiątego poziomu. Żeby awansować go dalej, trzeba wykupić jedną z trzech wersji premium.

Inteligencja przeciwników stoi na przyzwoitym poziomie. Wrogowie, którzy unoszą się w powietrzu, starają się latać w taki sposób, aby graczowi było trudno ich strącić. Z kolei ci, którzy atakują na odległość, uciekają, gdy postać podejdzie zbyt blisko. Stawia to wyzwanie przed graczem, który musi skutecznie unikać strzałów, a jednocześnie dogonić cel.

Do starć dochodzi zarówno pomiędzy żołnierzami Imperium oraz Dzikimi, jak i bestiami dżungli. Przeciwnicy są różni w zależności od lokalizacji, w której znajduje się gracz oraz zadania, które wykonuje.

Do szeregów Imperium przynależą wojownicy wyposażeni w broń palną, tarcze i włócznie lub samą broń drzewcową. Ciekawym pomysłem okazało się zastosowanie bezbronnego przeciwnika z workiem pełnym skarbów na plecach, którego zabicie skutkuje wyrzuceniem na ziemię mnóstwa skarbów. Zastosowanie takiego elementu miało również miejsce w grach Golden Axe i Diablo III.

Dzikich charakteryzują drewniane maski i odsłonięte fragmenty ciała. Ciskają oni magicznymi pociskami i strzelają zatrutymi strzałkami. Wraz z postępami gracza stają się oni coraz mocniejsi i ich magia zyskuje na sile. Objawia się to na przykład pojawianiem się skalnych totemów, które wyrzucają z siebie energię w postaci błyszczących pocisków.

Bestie to głównie osy, muchy, dziki (razorbacks), krzykacze (screamers) i niedźwiedzie. Pojawiają się w dużych liczbach i bez odpowiedniej strategii potrafią powstrzymać gracza przed dalszą podróżą. Dziki mogą szarżować, a skok na ich wyposażony w kolce grzbiet skutkuje utratą punktów zdrowia. Krzykacze działają w grupach, potrafią skoczyć na wojownika i zadać mu spore obrażenia.

Oprócz wrogów istnieją też różne przeszkody, które mogą zabić lub zranić np. przepaść, ciernie, pale wbite w ziemię. Sterując należy uważać, gdzie ląduje postać, gdyż nieostrożność może zaowocować koniecznością powtórnego wykonania zadania.

Rozbudowanie gry

Reaper: Tale of Pale Swordsman jest ciekawą przygodą pod względem liczby wykonywanych zadań, postaci, które można spotkać i fabuły. Misje polegają głównie na obronie jakiegoś newralgicznego punktu na mapie, towarzyszeniu komuś w niebezpiecznej podróży lub skolekcjonowaniu składnika magicznej mikstury. Każde zadanie wiąże się jednak z walką, co może po jakimś czasie stać się monotonne.

Niestety, Reaperowi brakuje zbyt wielu elementów, by można go było uznać za rozbudowaną grę. Niedosyt pozostawia przede wszystkim dostępność niewielkiej liczby przedmiotów do zdobycia oraz ograniczony wachlarz zaklęć, z których korzystać może gracz.

Przed rozpoczęciem zabawy ma się do wyboru dwa scenariusze: Dzicz (Wilderness) i Ciemne żniwa (Dark Harvest). Pierwszy jest wprowadzeniem (demo) i jest darmowy. Drugi jest dostępny w wersji płatnej i stanowi pełną wersję gry

Sterowanie i komfort gry

Kontrola nad postacią nie wypada najlepiej. Sterowanie, niby proste i intuicyjne, sprawia wiele problemów. Zauważa się to np. w sytuacji, gdy chce się przeprowadzić postacią atak typu „uppercut” (przesuniecie palcem od dołu do góry, po prawej stronie ekranu tabletu lub smartfona). Bohater w takiej sytuacji zamiast wykonać cięcie mieczem, podskakuje. Można się do tego przyzwyczaić, jednak bywa to irytujące.

Wojownik ma dwa rodzaje ataków: automatyczny i manualny. Pierwszy włącza się sam, gdy postać podejdzie blisko wroga. W trakcie tej akcji generują się punkty jako czaszki w górnej części ekranu. Jest to tzw. szał (rage), który może być spożytkowany na potężne ataki manualne. Takie rozwiązanie jest znane między innymi z gry Diablo III, gdzie niektóre postaci np. barbarzyńca lub mnich również generowały energię standardowymi atakami, żeby z jej wykorzystaniem przeprowadzić wyjątkowo silne uderzenia.

Grafika i dźwięk

Dwuwymiarowa grafika jest pełna kolorowych świateł, rozbłysków i animacji. Twórcom trzeba przyznać, że na tym polu popisali się sporymi umiejętnościami. Oprawa graficzna robi świetne wrażenie.

W grze można doszukać się groteski, ponieważ modele Szermierza, żołnierzy Imperium, Dzikusów czy bestii są przedstawione niczym postacie z ilustracji bajek dla dzieci. Jednak w momencie, gdy coś lub ktoś ginie, sączy się krew, co tworzy dość dziwną reakcję u odbiorcy. Nie jest to więc gra przeznaczona dla najmłodszych, chociaż można byłoby się domyślać, że właśnie one mogą być zainteresowane tą produkcją. Minusem oprawy jest za to dosyć monotonna scenografia, która często powtarza się w trakcie odwiedzania nowych miejsc. Udźwiękowienie jest bogate i dopracowane, a muzyka zmienia się w zależności od sytuacji, w której znajduje się bohater. Z tego względu w trakcie walki jest bardzo dynamiczna, a na ekranie mapy pozostaje spokojna i relaksująca.

Różnice pomiędzy wersją płatną i darmową

Bezpłatnie gracz może poznać fragment przygody i osiągnąć 10. poziom rozwoju bohatera. Z kolei w Adventure Edition można zagrać w pełną wersję tytułu. Za darmo zatem do dyspozycji użytkownika pozostaje tryb, który można uznać za demo produkcji. Oprócz tych dwóch opcji, pozostają jeszcze dwie. Jedna z nich to Destiny Edition, w której pełna gra zostaje rozbudowana o dodatkowe elementy. Są nimi: Torken Arena, czyli możliwość pojedynkowania się z silnymi przeciwnikami w zamian za kuszące nagrody; Wróżka Orisee (Fortune teller), która jest mistrzynią Tarotu przeznaczenia (Destiny Tarot) oraz zestaw przedmiotów Destiny Item Set, które pojawiają się u rzemieślników. Ostatni i najdroższy wariant to Dark Legend Edition, który uwzględnia wszystkie poprzednie elementy i wzbogaca je o kolejne. Dostępne są w nim zbroja, miecz i akcesoria z zestawu Dark Item Set, zadanie Dark Side Quest, które można powtarzać i nowy tryb rozgrywki związany z ciągłą akcją, w którym można pokonywać wrogów w serii walk oddzielną postacią z innym wyposażeniem.

Podsumowanie

Po przejściu Reaper: Tale of Pale Swordsman wrażenia pozostają mieszane. Twórcy zaoferowali grę typu action RPG, w której powinno znaleźć się sporo przedmiotów do zgromadzenia i umiejętności do rozwinięcia. Tych elementów niestety zabrakło, a to one przecież stanowią istotę tytułów należących do tego gatunku. Z drugiej strony, w grze znalazło się miejsce dla charakterystycznej, ciekawej fabuły, w którą gracz może się zaangażować dzięki opcjom dialogowym. Jest też dużo zadań i wiele dynamicznych walk z wrogami. Jednak i tu nastąpiło potknięcie producentów ze względu na wadliwe sterowanie postacią. Ocenę całości podnosi fakt, że grafika jest śliczna, pełna kolorów i szczegółów. Aczkolwiek brutalność produkcji może okazać się zbyt wysoka dla młodych odbiorców.