Test Samsung Galaxy S2
To smartfon z Androidem, który w dniu premiery (2011 rok) należał do wysokiej półki cenowej. W dużej mierze dzięki temu modelowi Samsung objął pozycję lidera na rynku smartfonów, a seria Galaxy S znacznie się spopularyzowała. Trzeba też wiedzieć, że nawet kilka lat po swojej premierze nadal jest to interesujące urządzenie i podzespołami bardzo przypomina trochę nowszego Samsunga Galaxy Note.
-~- Wykonanie i wygląd -~-
To jedna z największych wad smartfona, chociaż i tak jest lepiej niż w jego następcach. Obudowę wykonano z przeciętnej jakości plastiku. Najgorsze wrażenie robi jednak elastyczna pokrywa baterii, która sprawia słabe wrażenie, szczególnie w porównaniu do np. HTC One X lub szklanej Sony Xperii Z. Ekran ochrania wzmocnione szkło Gorilla Glass o podwyższonej odporności na zarysowania i stłuczenia. Słuchawka wygląda klasycznie i całkiem stylowo, a do tego jest bardzo smukła (8.5 mm grubości). Niestety, poza niewielkim zgrubieniem w dolnej części obudowy trudno znaleźć w tym modelu jakieś charakterystyczne cechy odróżniające go od konkurencji.
-~- Menu, aplikacje i wyświetlacz-~-
Samsung Galaxy SII korzysta (po zaktualizowaniu) z Androida 4.1 z nakładką na interfejs Nature UX. Jest to też ostatnia, oficjalna wersja systemu dla tego modelu. Samo oprogramowanie i jego wygląd jest znacznie lepsze od TouchWiza znanego ze starszych smartfonów Samsunga. Graficznie nakładka nawiązuje do natury i wprowadza sporo dodatkowych funkcji (ich praktyczność jest jednak dyskusyjna). Z najbardziej charakterystycznych warto wymienić obsługę gestów, którymi można przewijać zdjęcia w galerii, uruchomić aparat, wyciszyć dzwonek telefonu itd. Do tego dochodzi sporo fabrycznych aplikacji czy narzędzi (integracja z portalami społecznościowymi, sklep z aplikacjami, książkami i filmami Samsunga, komunikatory internetowe, możliwość wyświetlania dwóch programów jednocześnie). Szkoda, że ich przydatność jest mocno dyskusyjna, a wykasowanie wymaga specjalistycznej wiedzy. Znacznie praktyczniejszy jest jednak HTC Sense znany ze smartfonów tajwańskiego producenta.
System działa dobrze. Na Androida dostępnych są setki tysięcy aplikacji i gier, a większość nieciekawych, fabrycznych programów można łatwo zastąpić wybranymi zamiennikami. Warto też wspomnieć, że obsługa urządzenia jest intuicyjna i nawet laik powinien sobie z nią poradzić. Niestety, do prostoty interfejsu znanej z iOS czy Windows Phone nadal dużo mu brakuje.
Galaxy SII ma spore wsparcie pasjonatów i społeczności tworzącej modyfikacje dla Androida. Niestety, opieszałość Samsunga w publikowaniu dokumentacji technicznej swoich urządzeń utrudnia programistom tworzenie alternatywnych wersji oprogramowania dla tego modelu. Pełno w nich mniej lub bardziej irytujących błędów, które często uniemożliwiają korzystanie z systemu nie stworzonego przez Samsunga. Co za tym idzie, Android 4.1 jest ostatnią sprawnie działającą wersją oprogramowania na ten model.
Wyświetlacz
W telefonie zamontowano panel 4,3 cala (480 x 800 pikseli), który charakteryzuje się świetną jakością wyświetlanego obrazu. Kolory są nasycone (czasem aż za bardzo), kontrast nieograniczony, czerń idealnie głęboka, a czytelność w słońcu zadowalająca. Swego czasu był to jeden z najlepszych ekranów dostępnych na rynku. Warto też wspomnieć, że jest to jeden z nielicznych paneli AMOLED Samsunga, który nie korzysta z matrycy PenTile (charakteryzuje się inną konstrukcją pikseli), dzięki czemu wyświetlany na nim obraz jest wyraźniejszy, a rzeczywista rozdzielczość wyższa niż np. w pierwszym Samsung Galaxy S. Należy jednak pamiętać, że panel Galaxy SII, mimo że świetny, znacznie ustępuje wyświetlaczom montowanym w dzisiejszych, flagowych modelach.
-~- Aparat -~-
Ma 8 Mpix i robi całkiem przyzwoite zdjęcia. W dobrych warunkach oświetleniowych rejestrowanych jest dużo detali, a kolory są dobrze odwzorowane, chociaż telefon ma tendencję do nadmiernego nasycania barw, co nie każdemu przypadnie do gustu. Trzeba też pamiętać, że na ekranie smartfona zdjęcia wyglądają wyraźnie inaczej, niż po wyświetleniu na komputerze. Może mieć to niebagatelne znacznie podczas fotografowania np. kwiatów, które będę prezentować się znacznie atrakcyjniej na telefonie, niż ekranie komputera, który pokaże kolory bliższe rzeczywistości. Niestety, gdy robi się ciemniej jakość zdjęć znacznie spada. Pojawia się kolorowy (cyfrowy) szum, a liczba szczegółów znacznie maleje. Nie pomaga tu LED-owa lampa błyskowa, która przydaje się tylko w niewielkich odległościach od obiektywu i bardzo ochładza rejestrowane barwy (stają się bardziej niebieskie). Irytującym drobiazgiem jest też brak sprzętowego spustu migawki, dzięki któremu robienie zdjęć byłoby wygodniejsze.
Kamerka pozwala na nagrywanie filmików w rozdzielczości Full HD (1080p), które są równie zadawalające. Daleko im jednak do jakości znanej z typowo fotograficznych smartfonów (np. Nokia 808 PureView, Samsung Galaxy Note 3).
-~- Multimedia i Internet -~-
Całkiem spory wyświetlacz zachęca do korzystania z multimediów i Internetu w telefonie. W obu tych sytuacjach Galaxy SII sprawdza się dobrze. Wbudowany odtwarzacz wideo radzi sobie z popularnymi plikami DivX i XviD, chociaż nie wyświetli wszystkich dołączonych do nich napisów (dlatego warto poszukać alternatywnego odtwarzacza). Oczywiście, oglądanie filmów na tak dobrym ekranie to czysta przyjemność. Przeglądarka internetowa działa bez problemu, a obsługa 3G i Wi-Fi zapewnia zadowalająca szybkość wczytywania stron. Z kolei wydajne podzespoły powodują, że nawet bardzo rozbudowane strony nie robią na urządzeniu żadnego wrażenia. Brakuje jedynie obsługi elementów flash (mapki, animacje, gry). Jakość rozmów głosowych i zasięg są bez zarzutu.
Smartfona wyposażono w całkiem rozbudowany, efektowny odtwarzacz muzyczny, który spotkać można w innych urządzeniach Samsunga. Jakość dźwięku w słuchawkach jest dobra, ale do poziomu Galaxy S sporo jej brakuje, ponieważ znany z poprzednika, świetny chip muzyczny Wolfsona zastąpiono gorszą Yamahą. Wbudowane 16 GB pamięci (wersja 32 GB jest bardzo rzadko spotykana) zmieści kilka tysięcy utworów lub kilka filmów HD, ale jeśli dla kogoś to za mało, to telefon obsługuje karty microSD (do 32 GB).
W obudowie znalazło się również miejsce dla odbiornika GPS, który wraz z mapami Google może zrobić ze smartfona nawigację, o ile użytkownik połączony jest z Internetem.
-~- Wydajność, bateria, wady, zalety i podsumowanie -~-
Wydajność
Telefon korzysta z dwurdzeniowego procesora taktowanego 1,2 Ghz i 1 GB RAM. Nawet dziś smartfon radzi sobie z większością dostępnych na Androida gier z zaawansowaną grafiką 3D, chociaż najbardziej rozbudowane tytuły mogą przekraczać możliwości leciwych podzespołów. Oczywiście, działanie interfejsu czy aplikacji jest bez zarzutu, a 1 GB pamięci pozwala na pracę z kilkoma programami jednocześnie.
Bateria
Bateria jest jedną z wad Samsung Galaxy SII. Pozwala na jeden dzień średnio intensywnej pracy (niewiele gier, trochę Internetu). Większe obciążenie smartfona rozładowuje ogniwo w kilka godzin i telefon może zostać bez energii przed wieczorem. Dobre wrażenie robi za to czas rozmów wynoszący ok. 15 godzin.
Podsumowanie
Jak na tak wiekowe urządzenie model ten prezentuje się doskonale. Specyfikacją i możliwościami przebija znacznie nowsze urządzenia ze średniej półki cenowej. Oczywiście, nie zadowoli kogoś, kto szuka idealnie wykonanego, multimedialnego kombajnu do grania w najnowsze gry, ale średnio wymagający użytkownik, który potrzebuje smartfona głównie do Internetu i komunikacji będzie z Galaxy SII bardzo zadowolony. Jeśli jednak ktoś uważa Androida za zbyt skomplikowany system, to ciekawą alternatywą dla tego modelu jest Nokia Lumia 720 z Windows Phone 8. Z kolei użytkownicy lubiący modyfikowanie oprogramowania i „zabawę” smartfonem powinni zwrócić uwagę na kultową Nokię N9.